Het vrouwtje Sleedoornpage heeft oranje vlekken op de bovenvleugel
De Sleedoornpage heeft een verborgen leefwijze en je kunt hem het beste opsporen door in de winter te zoeken naar zijn eitjes. Die zien eruit als miniatuurgolfballen en zijn te vinden op Sleedoornstruiken (Prunus spinosa). De beste plekken in Limburg om eitjes te zoeken zijn de zuidrand van het Eyserbosch en de Sint- Pietersberg. Maar ook hier wordt het zoeken slechts zelden beloond, zo'n eitje is namelijk nauwelijks 1 millimeter in doorsnede. Op de foto is een vrouwtje te zien dat een plekje zoekt om haar eitje af te zetten.
De Sleedoornpage is een kleine vlinder die behoort tot de familie van de blauwtjes (Lycenidae). Hij behoort tot de groep van de zogenaamde Kleine pages, die gekenmerkt worden door kleine staartjes aan de uiteinden van de vleugels. De onderkant van de vleugel is fraai roestbruin en de bovenkant donkerbruin met, bij de vrouwtjes, een oranje vlek.
Als liefste eten de rupsen van sleedoornblaadjes aan jonge takken. Het is dus zaak dat er regelmatig verjonging van de Sleedoorn optreedt. Dit kan onder meer door te snoeien, liefst niet ieder jaar, maar om de twee jaar. Ook sleedoornheggen langs weilanden voldoen, omdat de koeien hiervan regelmatig een hapje eten en zo zorgen voor het uitlopen van jonge takken. Dit is onder meer in de Eifel waar te nemen in het gebied rondom Kornelimünster.